Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
LIDY NA PIERWSZYCH STRONACH DZIENNIKÓW OGÓLNOPOLSKICH – PERSPEKTYWA GENOLOGICZNA
Kontakt: Magdalena Ślawska
SOCJOLINGWISTYKA,
Tom 36 Nr 1 (2022): Socjolingwistyka
Abstrakt
Głównym celem artykułu było zestawienie ustaleń oraz koncepcji dotyczących lidów z ich analizą opartą na przykładach pochodzących z pierwszych stron dzienników ogólnopolskich (analizą objęłyśmy Rzeczpospolitą, Nasz Dziennik oraz Gazetę Wyborczą z listopada 2020 roku). Interesowały nas wstępne akapity głównych informacji, zapowiedzi czy komentarzy danego wydania. Ukazanie lidów w dwóch perspektywach – strukturalnej i pragmatycznej – pozwoliło zdefiniować lid jako gatunek paratekstowy, umiejscowiony zawsze na początku tekstu prasowego, wyróżniony graficznie, w sposób zamierzony przygotowany przez autora bądź przez wydawcę tekstu, kierowany do odbiorcy, na którego oddziałuje perswazyjnie. Lid ma wyraźną funkcję podwójnego powiadamiania. Jest reklamą tekstu. W badanym materiale wyróżniłyśmy dwie główne kategorie: lidy z dominantą informacyjną oraz lidy z dominantą publicystyczną. większość lidów przez nas analizowanych stanowiły te z dominantą publicystyczną (Gazeta Wyborcza – 85%, Nasz Dziennik – 75%, Rzeczpospolita – 50%). Druga część badania polegała na analizie wydań z 13 listopada 2020 roku – na pierwszych stronach trzech dzienników pojawiły się teksty dotyczące wydarzeń z 11 listo- pada 2020 roku, czyli zamieszek podczas Marszu Niepodległości w Warszawie. To pozwoliło zbadać lidy w kontekście, wchodziły one bowiem w relacje wewnątrztekstowe i multimodalne. Tytuły były ważną eskortą lidów, natomiast korpusy rozwijały treść akapitu wstępnego w poszczególnych segmentach tekstu. Tylko w Rzeczpospolitej lid prawie dosłownie został przytoczony w komentarzu. Na tych trzech wybranych pierwszych stronach można było także zaobserwować inne relacje wewnątrztekstowe: lidu ze śródtytułami, zdjęciem i jego podpisem. Aby sprawdzić umiejętność odczytania lidów z dominantą publicystyczną, przeprowadziłyśmy ankietę na grupie 219 studentów. Prezentowane lidy pozbawiłyśmy informacji dotyczącej miejsca wydania. Z przeprowadzonej analizy wynikało, że respondenci nie zawsze potrafili odczytać publicystyczny wymiar lidu, a na pierwszą stronę gazety nie wybraliby lidu silnie opiniotwórczego – tylko bardziej streszczający lub informacyjny.
Słowa kluczowe
- Bauer, Z. 2008. „Gatunki dziennikarskie”. W Dziennikarstwo i świat mediów, red. Z. Bauer i E. Chudziński. Kraków: Universitas, 255–280.
- Borkowski, I. 2019. „Aluzje i stylistyczne powinowactwa nagłówków prasowych lat 80. i 90.” W Język w prasie. Antologia, red. I. Loewe i M. Kita. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, 135–150.
- Chudziński, E., red. 2007. Słownik wiedzy o mediach. Warszawa: Bielsko-Biała : Wydawnictwo Szkolne PWN.
- Duszak, A. 1998. Tekst, dyskurs, komunikacja międzykulturowa. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
- Fras, J. 2005. Dziennikarski warsztat językowy. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.
- Fura, M. 2005. „Sztuka przyprawiania”. Press, sierpień.
- Furman, W., 2006. „Lead”. W Słownik terminologii medialnej, red. W. Pisarek. Kraków: Universitas, 110.
- Gajda, S. 1987. „Społeczna determinacja nazw własnych tekstów (tytułów)”. Socjolingwistyka, red. W. Lubaś, T. 6, Warszawa – Kraków, 79–89.
- Gluza, R. 2002. „Dziennikarstwo wizualne”. Press, marzec.
- Gluza, R. 2010. „Konstrukcja tekstu. Pisz, nie nudź”. W Biblia dziennikarstwa, red. A. Skworz, A. Niziołek. Kraków: Wydawnictwo Znak, 48–61.
- Grzelka, M. i A. Kula A. 2012. Przytoczenie w przekazie medialnym. Poznań: Wydawnictwo Rys.
- Kaszewski, K. 2018. Media o sobie. Językowe elementy autopromocyjne w przekazach informacyjnych prasy, radia i telewizji. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego.
- Kępa-Figura, D. 2019. „Obcy (czyli wróg) – narracja o wrogu jako narzędzie oddziaływania nakłaniającego w dyskursie publicznym”. W Komunikacja ponad granicami. Prace dedykowane profesor Małgorzacie Kicie, red. M. Czempka-Wewióra, A. Kalisz, M. Ślawska. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego: Wydawnictwo Gnome, 231–246.
- Loewe, I. 2007. Gatunki paratekstowe w komunikacji medialnej. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.
- Maślanka, J., red. 1976. Encyklopedia wiedzy o prasie. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
- Piekot, T. 2005. „Pierwsza strona gazety jako komunikat”. Rozprawy Komisji Językowej XXXI W TN. Wrocław, 85–95.
- Piekot, T. 2006. Dyskurs polskich wiadomości prasowych. Kraków: Universitas.
- Pisarek, W. 1976. „Lid”. W Encyklopedia wiedzy o prasie, J. Maślanka. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
- Pisarek, W. red, 2006. Słownik terminologii medialnej. Kraków: Universitas.
- Pisarek, W. 2011. Nowa retoryka dziennikarska. Kraków: Universitas.
- Siemes, A. 2010. „Liczby w mediach: rola i funkcja rzeczywistości liczb w komunikacji medialnej – wyniki badania empirycznego”. W Styl – dyskurs – media, red. B. Bogołębska i M. Worsowicz. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, 419–432.
- Skworz, A. i A. Niziołek, red. 2010. Biblia dziennikarstwa. Kraków: Wydawnictwo Znak.
- Sułek-Kowalska, B. 2002. „Krótko i treściwie”. W O warsztacie dziennikarskim, red. J. Adamowski. Warszawa: Oficyna Wydawnicza ASPRA-JP, 11–43.
- Szulc, M. 2006. „Główka”. W: Słownik terminologii medialnej, red. W. Pisarek. Kraków: Universitas, 70.
- Szylko-Kwas, J. 2014. „Funkcja fotografii prasowej – analiza na przykładzie pierwszej strony «Gazety Wyborczej»”. Studia Medioznawcze 57 (2), 185–195.
- Szylko-Kwas, J. 2017. „Fotografia prasowa a podpis – ujęcie typologiczne”. Studia Medioznawcze 4 (71), 137–150.
- Ślawska, M. 2008. „Tytuł – najmniejszy tekst prasowy”. Rocznik Prasoznawczy T. 2, 117-126.
- Ślawska, M. 2014. Formy dialogu w gatunkach prasowych. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.
- Ślawska, M. 2018. „Przestrzeń pierwszej strony gazety na przykładzie lokalnych dodatków «Dziennika Zachodniego»”. W Komunikowanie lokalno-regionalne w dobie społeczeństwa medialnego. Problemy teoretyczno-praktyczne, t. 1, red. S. Michalczyk i K. Brzoza. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, 160-–178.
- Ślawska, M. 2019. Sztuka mediów. O świadomości gatunkowej dziennikarzy prasowych. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.
- Tyc, E. 2018. „Medialny obraz Górali Żywieckich w lokalnej prasie (na przykładzie dwutygodnika Nad Sołą i Koszarawą). Tradycja vs. współczesność”. W Dialog pokoleń w języku i językoznawstwie, red. E. Wierzbicka-Piotrowska. Warszawa: Dom Wydawniczy ELIPSA, 157–174.
- Warchala, J. 2017. „Emocjonalizacja informacji”. W Współczesne media. Gatunki w mediach. Prace dedykowane Profesor Marii Wojtak, red. I. Hofman i D. Kępa-Figura. Lublin: Wydawnictwo UMCS, 107–130.
- Wojtak, M. 2004. Gatunki prasowe. Lublin: Wydawnictwo UMCS.
- Wojtak, M. 2005. „Konfiguracja gatunkowa charakterystyczna dla pierwszej strony gazety”. W W kulturze pierwszych stron, red. I. Borkowski i A. Woźny. Wrocław: Uniwersytet Wrocławski, 37–48.
- Wojtak, M. 2008. Analiza gatunków prasowych. Lublin: Wydawnictwo UMCS.
- Wolańska, E. 2003. „Kompozycja i spójność wypowiedzi językowej. Strategiczne pozycje tekstowe”. W Praktyczna stylistyka nie tylko dla polonistów, red. E. Bańkowska i.in. Warszawa: Wydawnictwo Książka i Wiedza, 119–149.
- Wolny Zmorzyński, K., Kaliszewski i A., Furman, W. 2006. Gatunki dziennikarskie. Teoria, praktyka, język. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne.
- Worsowicz, M. 2006. Gatunki prasowe. Poradnik dla uczniów i nie tylko. Łódź: Wydawnictwo Piktor.
- Worsowicz, M. 2019. „Lektura, pilotaż, nawigowanie — o grafizacji materiałów dziennikarskich na przykładzie jedynek «Dziennika Łódzkiego»”. W Język w prasie. Antologia, red. I Loewe i M. Kita. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, 102–112.
- Wyrwas, K. i K. Sujkowska-Sobisz. 2005. Mały słownik terminów teorii tekstu. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.
- Ziomecki, M. 2002. „Kto jest kim, co jest czym, czyli słowniczek. Prasa”, W ABC dziennikarstwa. Wskazówki i porady nie tylko dla początkujących, red. M. Ziomecki, K. Skowroński i T. Lis. Warszawa: Wydawnictwo Axel Springer Polska, 85–90.
- Żydek-Bednarczuk, U. 2005. Wprowadzenie do lingwistycznej analizy tekstu. Kraków: Universitas.
Referencje
Bauer, Z. 2008. „Gatunki dziennikarskie”. W Dziennikarstwo i świat mediów, red. Z. Bauer i E. Chudziński. Kraków: Universitas, 255–280.
Borkowski, I. 2019. „Aluzje i stylistyczne powinowactwa nagłówków prasowych lat 80. i 90.” W Język w prasie. Antologia, red. I. Loewe i M. Kita. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, 135–150.
Chudziński, E., red. 2007. Słownik wiedzy o mediach. Warszawa: Bielsko-Biała : Wydawnictwo Szkolne PWN.
Duszak, A. 1998. Tekst, dyskurs, komunikacja międzykulturowa. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Fras, J. 2005. Dziennikarski warsztat językowy. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.
Fura, M. 2005. „Sztuka przyprawiania”. Press, sierpień.
Furman, W., 2006. „Lead”. W Słownik terminologii medialnej, red. W. Pisarek. Kraków: Universitas, 110.
Gajda, S. 1987. „Społeczna determinacja nazw własnych tekstów (tytułów)”. Socjolingwistyka, red. W. Lubaś, T. 6, Warszawa – Kraków, 79–89.
Gluza, R. 2002. „Dziennikarstwo wizualne”. Press, marzec.
Gluza, R. 2010. „Konstrukcja tekstu. Pisz, nie nudź”. W Biblia dziennikarstwa, red. A. Skworz, A. Niziołek. Kraków: Wydawnictwo Znak, 48–61.
Grzelka, M. i A. Kula A. 2012. Przytoczenie w przekazie medialnym. Poznań: Wydawnictwo Rys.
Kaszewski, K. 2018. Media o sobie. Językowe elementy autopromocyjne w przekazach informacyjnych prasy, radia i telewizji. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego.
Kępa-Figura, D. 2019. „Obcy (czyli wróg) – narracja o wrogu jako narzędzie oddziaływania nakłaniającego w dyskursie publicznym”. W Komunikacja ponad granicami. Prace dedykowane profesor Małgorzacie Kicie, red. M. Czempka-Wewióra, A. Kalisz, M. Ślawska. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego: Wydawnictwo Gnome, 231–246.
Loewe, I. 2007. Gatunki paratekstowe w komunikacji medialnej. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.
Maślanka, J., red. 1976. Encyklopedia wiedzy o prasie. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
Piekot, T. 2005. „Pierwsza strona gazety jako komunikat”. Rozprawy Komisji Językowej XXXI W TN. Wrocław, 85–95.
Piekot, T. 2006. Dyskurs polskich wiadomości prasowych. Kraków: Universitas.
Pisarek, W. 1976. „Lid”. W Encyklopedia wiedzy o prasie, J. Maślanka. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
Pisarek, W. red, 2006. Słownik terminologii medialnej. Kraków: Universitas.
Pisarek, W. 2011. Nowa retoryka dziennikarska. Kraków: Universitas.
Siemes, A. 2010. „Liczby w mediach: rola i funkcja rzeczywistości liczb w komunikacji medialnej – wyniki badania empirycznego”. W Styl – dyskurs – media, red. B. Bogołębska i M. Worsowicz. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, 419–432.
Skworz, A. i A. Niziołek, red. 2010. Biblia dziennikarstwa. Kraków: Wydawnictwo Znak.
Sułek-Kowalska, B. 2002. „Krótko i treściwie”. W O warsztacie dziennikarskim, red. J. Adamowski. Warszawa: Oficyna Wydawnicza ASPRA-JP, 11–43.
Szulc, M. 2006. „Główka”. W: Słownik terminologii medialnej, red. W. Pisarek. Kraków: Universitas, 70.
Szylko-Kwas, J. 2014. „Funkcja fotografii prasowej – analiza na przykładzie pierwszej strony «Gazety Wyborczej»”. Studia Medioznawcze 57 (2), 185–195.
Szylko-Kwas, J. 2017. „Fotografia prasowa a podpis – ujęcie typologiczne”. Studia Medioznawcze 4 (71), 137–150.
Ślawska, M. 2008. „Tytuł – najmniejszy tekst prasowy”. Rocznik Prasoznawczy T. 2, 117-126.
Ślawska, M. 2014. Formy dialogu w gatunkach prasowych. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.
Ślawska, M. 2018. „Przestrzeń pierwszej strony gazety na przykładzie lokalnych dodatków «Dziennika Zachodniego»”. W Komunikowanie lokalno-regionalne w dobie społeczeństwa medialnego. Problemy teoretyczno-praktyczne, t. 1, red. S. Michalczyk i K. Brzoza. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, 160-–178.
Ślawska, M. 2019. Sztuka mediów. O świadomości gatunkowej dziennikarzy prasowych. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.
Tyc, E. 2018. „Medialny obraz Górali Żywieckich w lokalnej prasie (na przykładzie dwutygodnika Nad Sołą i Koszarawą). Tradycja vs. współczesność”. W Dialog pokoleń w języku i językoznawstwie, red. E. Wierzbicka-Piotrowska. Warszawa: Dom Wydawniczy ELIPSA, 157–174.
Warchala, J. 2017. „Emocjonalizacja informacji”. W Współczesne media. Gatunki w mediach. Prace dedykowane Profesor Marii Wojtak, red. I. Hofman i D. Kępa-Figura. Lublin: Wydawnictwo UMCS, 107–130.
Wojtak, M. 2004. Gatunki prasowe. Lublin: Wydawnictwo UMCS.
Wojtak, M. 2005. „Konfiguracja gatunkowa charakterystyczna dla pierwszej strony gazety”. W W kulturze pierwszych stron, red. I. Borkowski i A. Woźny. Wrocław: Uniwersytet Wrocławski, 37–48.
Wojtak, M. 2008. Analiza gatunków prasowych. Lublin: Wydawnictwo UMCS.
Wolańska, E. 2003. „Kompozycja i spójność wypowiedzi językowej. Strategiczne pozycje tekstowe”. W Praktyczna stylistyka nie tylko dla polonistów, red. E. Bańkowska i.in. Warszawa: Wydawnictwo Książka i Wiedza, 119–149.
Wolny Zmorzyński, K., Kaliszewski i A., Furman, W. 2006. Gatunki dziennikarskie. Teoria, praktyka, język. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne.
Worsowicz, M. 2006. Gatunki prasowe. Poradnik dla uczniów i nie tylko. Łódź: Wydawnictwo Piktor.
Worsowicz, M. 2019. „Lektura, pilotaż, nawigowanie — o grafizacji materiałów dziennikarskich na przykładzie jedynek «Dziennika Łódzkiego»”. W Język w prasie. Antologia, red. I Loewe i M. Kita. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, 102–112.
Wyrwas, K. i K. Sujkowska-Sobisz. 2005. Mały słownik terminów teorii tekstu. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.
Ziomecki, M. 2002. „Kto jest kim, co jest czym, czyli słowniczek. Prasa”, W ABC dziennikarstwa. Wskazówki i porady nie tylko dla początkujących, red. M. Ziomecki, K. Skowroński i T. Lis. Warszawa: Wydawnictwo Axel Springer Polska, 85–90.
Żydek-Bednarczuk, U. 2005. Wprowadzenie do lingwistycznej analizy tekstu. Kraków: Universitas.