Społeczne uwarunkowania kompetencji językowej przedstawicieli mniejszości polskiej w Stryju (obwód lwowski)
Kontakt: Angelika Pawlaczyk
SOCJOLINGWISTYKA,
Tom 35 (2021): Socjolingwistyka
Abstrakt
Sytuacja mniejszości polskiej mieszkającej w Stryju nie jest jednoznaczna. W zależności od sytuacji komunikacyjnej członkowie wspólnoty posługują się językiem ukraińskim, rosyjskim lub polskim. Ten ostatni jest używany głównie w kontaktach z polskojęzycznymi krewnymi i znajomymi, podczas mszy oraz uroczystościzorganizowanych przez Towarzystwo Kultury Polskiej Ziemi Lwowskiej (TKPZL). W artykule podjęto próbę omówienia społecznych uwarunkowań kompetencji językowej przedstawicieli polskiej mniejszości. Materiał językowy pozyskano podczas letniej szkoły odbywającej się w 2019 roku w stryjskim oddziale TKPZL, a wyniki analizy zestawiono z rezultatami badań pilotażowych przeprowadzonych w 2018 roku w tej samej placówce.
W badaniach wykorzystano dwie metody – kwestionariuszową i wywiadu. Celem pierwszej było zebranie materiału pisanego, zawierającego przekonania respondentów m.in. na temat ich umiejętności językowych. Druga metoda pozwoliła na rozwinięcie przez informatorów (wyrażających chęć omówienia uzupełnionej wcześniej ankiety) przekonań zawartych na piśmie oraz na faktyczną ocenę i weryfikację ich umiejętności.
Analiza zgromadzonego materiału wykazała, że obecnie podstawowym narzędziem komunikacji przedstawicieli mniejszości polskiej w Stryju jest język ukraiński, a polszczyzna jest używana albo okazjonalnie, albo praktycznie w ogóle nie jest przez nich używana. Zarówno w ankietach, jak i w wywiadach respondenci/informatorzy przejawiali dbałość o zgodność z normą literacką języka polskiego. Na dokładniejszą ocenę umiejętności językowych i weryfikację odchyleń od normy pojawiających się w wypowiedziach pozwalała spontaniczna zmiana tematu rozmowy podczas wywiadów. W toku prowadzonych badań wykazano, że polszczyzna zajmuje wysoką pozycję w systemie wartości przedstawicieli mniejszości polskiej w Stryju, co wynika m.in. z chęci zachowania języka przodków i podtrzymania rodzinnych tradycji. Mimo że obec- nie jest używana okazjonalnie, to obserwuje się wzrost zainteresowania nią we wszystkich pokoleniach, a zwłaszcza – w pokoleniu młodszym. Wynika to nie tylko z więzów krwi, lecz także z atrakcyjności samego języka polskiego.
Słowa kluczowe
- Bokszański, Z., A. Piotrowski, i M. Ziółkowski. 1977. Socjologia języka. Warszawa: Wiedza Powszechna.
- Fellerer, J. 2020. Urban Multilingualism in East-Central Europe. The Polish Dialect of Late-Habsburg Lviv. Lanham – Boulder – New York – London: Lexington Books.
- Głuszkowski, M. 2007. „Âzykovaâ situaciâ i kulʹturnoe samosoznaniedetej i molodeži Polʹskogo Kulʹturnogo Centra im. Kornelâ Makušinskogo v Strye”. W Krymsko-pol’skijsbornik naučnyh rabot. T. 5: Dni Adama Mickeviča v Krymu, red. А. Gadomski. Simferopolʹ: Universum, 205–212.
- Głuszkowski, M. 2013a. „Wpływ postawy wobec języka na charakter kontaktu językowego. Na przykładzie sytuacji językowej dzieci i młodzieży z Polskiego Centrum Kulturalnego w Stryju (Ukraina)”. W Dia- log kultur. Języki wschodniosłowiańskie w kontakcie z polszczyzną i innymi językami europejskimi, red. J. Mędelska, i E. Titarenko. Bydgoszcz: Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego, 21–32.
- Głuszkowski, M. 2013b. Socjologia w badaniach dwujęzyczności. Toruń: Wydawnictwo Naukowe Mikołaja Kopernika.
- Głuszkowski, M. 2014. „Rola Polskiego Centrum Kulturalnego w kształtowaniu kompetencji językowej i przyszłych losów tamtejszej młodzieży polskiego pochodzenia”. W Polskie Kresy Wschodnie i ludzie stamtąd. II edycja, red. W. Dzianisava, P. Juszkiewicz, i A. Okuskaite. Warszawa: Elipsa, 171–177.
- Hentschel, G., I. Fekete, i J. Tambor. 2019. „Głos w sprawie aktualnego stanu użycia zapożyczeń niemieckich we współczesny, etnolekcie śląskim i postaw językowych jego użytkowników (raport wstępny z projektu badawczego)”. Forum Lingwistyczne 6: 17–42.
- Kostecka-Sadowa, A. 2008. „Stan współczesnej polszczyzny Mościsk i okolic”. W Współczesna polszczyzna: stan, perspektywy, zagrożenia, red. Z. Cygal-Krupa. Tarnów: Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Tarnowie, 247–257.
- Kostecka-Sadowa, A. 2017. „Sytuacja języka polskiego w obcym otoczeniu językowym. Zarys problematyki (na przykładzie obwodu lwowskiego)”. Prace Językoznawcze 19 (2): 73–86.
- Krasowska, H. 2015. „Stan badań nad polszczyzną południowokresową. Przeszłość i perspektywy badaw- cze”. W Język polski i polonistyka w Europie Wschodniej. Przeszłość i współczesność, red. I. Bundza, E. Kowalewski, A. Krawczuk, i O. Slyvynskij. Kijów: INKOS, 55–68.
- Kurzowa, Z. 1983. Polszczyzna Lwowa i Kresów południowo-wschodnich do 1939 roku. Warszawa – Kraków: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
- Kurzowa, Z. 1993. O mowie Polaków na kresach wschodnich. Kraków: Wydawnictwo i Drukarnia „Secesja”.
- Kurzowa, Z. 1997. „Historia i współczesność języka polskiego na Kresach południowo-wschodnich”. W Historia i współczesność języka polskiego na Kresach wschodnich, red. I. Grek-Pabisowa. Warszawa: Slawistyczny Ośrodek Wydawniczy, 111–165.
- Levchuk, P. 2020. Trójjęzyczność ukraińsko-rosyjsko-polska Ukraińców niepolskiego pochodzenia. Kraków: Wydawnictwo Księgarnia Akademicka.
- Pawlaczyk, A. 2019a. „Funkcjonowanie języka polskiego i elementów polskiej tradycji narodowej w Stryju (Ukraina)”. Zeszyty Łużyckie 53: 69–83.
- Pawlaczyk, A. 2019b. „Sytuacja językowa mniejszości polskiej w Stryju (Ukraina)”. Rozprawy Komisji Językowej ŁTN 67: 251–261.
- Rieger, J., I. Cechosz, i E. Dzięgiel. 2002. Język polski na Ukrainie w końcu XX wieku. Cz. I: Stan i status polszczyzny. Gwary polskie w Lwowskiem, na Tarnopolszczyźnie i na Podolu. Warszawa: Wydawnictwo Semper.
- Rieger, J., I. Cechosz, i E. Dzięgiel. 2007. Język polski na Ukrainie w końcu XX wieku. Cz. II: Polszczyzna w Lwowskiem, Żytomierskiem i na Podolu. Teksty. Kraków: Wydawnictwo Lexis.
- Zielińska, M. 2011. „Rola polszczyzny w życiu młodych użytkowników języka polskiego na Ukrainie Zachodniej”. Język, Komunikacja, Informacja 6: 127–134.
- Zielińska, M. 2012. „Sytuacje komunikacyjne a umiejętności tworzenia wypowiedzi przez młodych użytkowników języka polskiego na terenach Ukrainy Zachodniej”. SŁOWO. Studia językoznawcze 3: 192–200.
Referencje
Bokszański, Z., A. Piotrowski, i M. Ziółkowski. 1977. Socjologia języka. Warszawa: Wiedza Powszechna.
Fellerer, J. 2020. Urban Multilingualism in East-Central Europe. The Polish Dialect of Late-Habsburg Lviv. Lanham – Boulder – New York – London: Lexington Books.
Głuszkowski, M. 2007. „Âzykovaâ situaciâ i kulʹturnoe samosoznaniedetej i molodeži Polʹskogo Kulʹturnogo Centra im. Kornelâ Makušinskogo v Strye”. W Krymsko-pol’skijsbornik naučnyh rabot. T. 5: Dni Adama Mickeviča v Krymu, red. А. Gadomski. Simferopolʹ: Universum, 205–212.
Głuszkowski, M. 2013a. „Wpływ postawy wobec języka na charakter kontaktu językowego. Na przykładzie sytuacji językowej dzieci i młodzieży z Polskiego Centrum Kulturalnego w Stryju (Ukraina)”. W Dia- log kultur. Języki wschodniosłowiańskie w kontakcie z polszczyzną i innymi językami europejskimi, red. J. Mędelska, i E. Titarenko. Bydgoszcz: Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego, 21–32.
Głuszkowski, M. 2013b. Socjologia w badaniach dwujęzyczności. Toruń: Wydawnictwo Naukowe Mikołaja Kopernika.
Głuszkowski, M. 2014. „Rola Polskiego Centrum Kulturalnego w kształtowaniu kompetencji językowej i przyszłych losów tamtejszej młodzieży polskiego pochodzenia”. W Polskie Kresy Wschodnie i ludzie stamtąd. II edycja, red. W. Dzianisava, P. Juszkiewicz, i A. Okuskaite. Warszawa: Elipsa, 171–177.
Hentschel, G., I. Fekete, i J. Tambor. 2019. „Głos w sprawie aktualnego stanu użycia zapożyczeń niemieckich we współczesny, etnolekcie śląskim i postaw językowych jego użytkowników (raport wstępny z projektu badawczego)”. Forum Lingwistyczne 6: 17–42.
Kostecka-Sadowa, A. 2008. „Stan współczesnej polszczyzny Mościsk i okolic”. W Współczesna polszczyzna: stan, perspektywy, zagrożenia, red. Z. Cygal-Krupa. Tarnów: Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Tarnowie, 247–257.
Kostecka-Sadowa, A. 2017. „Sytuacja języka polskiego w obcym otoczeniu językowym. Zarys problematyki (na przykładzie obwodu lwowskiego)”. Prace Językoznawcze 19 (2): 73–86.
Krasowska, H. 2015. „Stan badań nad polszczyzną południowokresową. Przeszłość i perspektywy badaw- cze”. W Język polski i polonistyka w Europie Wschodniej. Przeszłość i współczesność, red. I. Bundza, E. Kowalewski, A. Krawczuk, i O. Slyvynskij. Kijów: INKOS, 55–68.
Kurzowa, Z. 1983. Polszczyzna Lwowa i Kresów południowo-wschodnich do 1939 roku. Warszawa – Kraków: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
Kurzowa, Z. 1993. O mowie Polaków na kresach wschodnich. Kraków: Wydawnictwo i Drukarnia „Secesja”.
Kurzowa, Z. 1997. „Historia i współczesność języka polskiego na Kresach południowo-wschodnich”. W Historia i współczesność języka polskiego na Kresach wschodnich, red. I. Grek-Pabisowa. Warszawa: Slawistyczny Ośrodek Wydawniczy, 111–165.
Levchuk, P. 2020. Trójjęzyczność ukraińsko-rosyjsko-polska Ukraińców niepolskiego pochodzenia. Kraków: Wydawnictwo Księgarnia Akademicka.
Pawlaczyk, A. 2019a. „Funkcjonowanie języka polskiego i elementów polskiej tradycji narodowej w Stryju (Ukraina)”. Zeszyty Łużyckie 53: 69–83.
Pawlaczyk, A. 2019b. „Sytuacja językowa mniejszości polskiej w Stryju (Ukraina)”. Rozprawy Komisji Językowej ŁTN 67: 251–261.
Rieger, J., I. Cechosz, i E. Dzięgiel. 2002. Język polski na Ukrainie w końcu XX wieku. Cz. I: Stan i status polszczyzny. Gwary polskie w Lwowskiem, na Tarnopolszczyźnie i na Podolu. Warszawa: Wydawnictwo Semper.
Rieger, J., I. Cechosz, i E. Dzięgiel. 2007. Język polski na Ukrainie w końcu XX wieku. Cz. II: Polszczyzna w Lwowskiem, Żytomierskiem i na Podolu. Teksty. Kraków: Wydawnictwo Lexis.
Zielińska, M. 2011. „Rola polszczyzny w życiu młodych użytkowników języka polskiego na Ukrainie Zachodniej”. Język, Komunikacja, Informacja 6: 127–134.
Zielińska, M. 2012. „Sytuacje komunikacyjne a umiejętności tworzenia wypowiedzi przez młodych użytkowników języka polskiego na terenach Ukrainy Zachodniej”. SŁOWO. Studia językoznawcze 3: 192–200.