Data Log
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Zdrowie i zdrowy w świetle danych językowych z najstarszych polskich tekstów kulinarnych
Kontakt: Sylwia Przęczek-Kisielak
SOCJOLINGWISTYKA,
Tom 37 Nr 1 (2023): Socjolingwistyka
Abstrakt
Niniejszy artykuł poświęcony został sposobom konceptualizacji pojęcia ZDROWIE w staropolszczyźnie, choć jego zasadnicza część dotyczy opozycji między zdrowiem a chorobą, czyli jednej z zasadniczych relacji w językowym obrazie świata. Materiał badawczy stanowią najstarsze polskie książki kucharskie opublikowane w serii „Monumenta Poloniae Culinaria. Polskie zabytki kulinarne” pod redakcją Jarosława Dumanowskiego. Materiał ten, niezwykle bogaty i cenny, nie został do tej pory wykorzystany w badaniach lingwistycznych, a wyraźnie wskazuje na powiązanie leksyki dotyczącej kuchni z pojęciem zdrowia, konceptualizowanego w tych tekstach na osiem różnych sposobów: biomedyczny model zdrowia jako braku choroby (1), ujęcie aksjologiczne – zdrowie jako wartość (2), stan równowagi między umysłem, ciałem i duchem (3), zdrowie w wymiarze duchowym: zadowolenie, radość i szczęście (4), styl życia (5), ujęcie funkcjonalne zdrowia (6), zdrowie jako narzędzie do realizacji celów (7), zdrowie w wymiarze społecznym (8). Autorka dokonuje analizy środków językowych służących konceptualizacji zdrowia na kilku poziomach języka: leksykalnym, składniowym i na poziomie tekstu. Rozważania te, poparte licznymi przykładami z tekstów, dowiodły, że najczęstszy i najliczniej reprezentowany jest biomedyczny model zdrowia, w ten sposób ujmowany również w opracowaniach leksykograficznych dotyczących najstarszej polszczyzny. Niemniej wyraźnie obecne w staropolskich tekstach kulinarnych są i pozostałe aspekty zdrowia: aksjologiczny (zdrowie jako wartość), duchowy (zdrowie – zadowolenie, radość i szczęście), psychologiczny (stan równowagi między umysłem, ciałem i duchem), funkcjonalny (narzędzie do realizacji celów), indywidualny i społeczny – zdecydowanie zatem bogatsze niż opisywane w najważniejszych źródłach leksykograficznych.
Słowa kluczowe
- Bartmiński, J. 2010. „Jaké hodnoty spoluutvářejí jazykový obraz světa Slovanů”. Slovo a slovesnost 71(4): 329–339.
- Cf – Czerniecki, S. [1682] 2010. Compendium ferculorum albo zebranie potraw, red. J. Dumanowski, i M. Spychaj. Warszawa: Muzeum Pałacu Króla Jan III w Wilanowie.
- Christou, A., i K. Táborská. 2022. „Koncepty ZDRAVÍ (zdrowie) i NEMOC (choroba) w czeskiej frazeologii”. Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury 34: 303–318.
- Domaradzki, J. 2013. „O skrytości zdrowia. O problemach z konceptualizacją pojęcia zdrowie”. Hygeia Public Health 48(4): 408–419.
- ESJPBor – Boryś, W. 2010. Słownik etymologiczny języka polskiego. Kraków: Wydawnictwo Literackie.
- ESXVII – Gruszczyński, W. red. Elektroniczny słownik języka polskiego XVII i XVIII wieku. Kraków: IJP PAN, sxvii.pl.
- Görlach, M. 1992. „Text types and language history”. W History of Englishes, red. M. Rissanen. Berlin: De Gruyter Mouton, 736–761.
- ISJP – Bańko M. red. 2000. Inny słownik języka polskiego. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN. Kozhinowa, A. 2022. „Koncept ZDROWIE w języku rosyjskim – na podstawie danych leksykograficznych”. W I Międzynarodowy Kongres Etnolingwistyczny. Nazwy wartości i koncepty kulturowe. Hierarchie i rekonstrukcje. t.4: 283–296. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej.
- Kozhinowa, A. „O semantycznych i motywacyjnych powiązaniach niektórych środków wyrażenia pojęcia ZDROWIE w dialektach rosyjskich”. https://journals.umcs.pl/et/article/view/12303 (25 lutego 2023).
- Krążyńska, Z. 2015. „Staropolskie konstrukcje z przyimkami. Krótka synteza”. LingVaria 10(2): 193–204. Krążyńska, Z. 2000–2012. Staropolskie konstrukcje z przyimkami, t. 1–5. Poznań: Wydawnictwo WiS.
- Ks – Dumanowski, J., i Ł. Truściński red. 2013. Księga szafarska dworu Jan III Sobieskiego 1695–1696.
- Warszawa: Muzeum Pałacu Króla Jan III w Wilanowie. Batko-Tokarz, B. 2019. Tematyczny podział słownictwa współczesnego języka polskiego: teoria, praktyka, leksykografia. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
- L – Linde, S.B. 1807–1814;1854–1860. Słownik języka polskiego, t. 1–6. Lwów: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
- M – Dumanowski, J., i R. Jankowski, red. 2011. Moda bardzo dobra smażenia różnych konfektów... War- szawa: Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie.
- Makuch, D. W. 2012. Recepta na receptę. Próba analizy praktyki kulturowej zapośredniczonej przez pismo. https://www.nck.pl/upload/archiwum_kw_files/artykuly/damian_wlodzimierz_makuch_-_recepta_na_recepte._proba_analizy_praktyki_kulturowej_zaposredniczonej_przez_pismo.pdf (9 lutego 2025).
- Marczewska, M. 2012. „Zdrowie i choroba – wartość i antywartość w językowym obrazie świata Polaków (na podstawie przysłów)”. W Wartości w językowo-kulturowym obrazie świata Słowian i ich sąsiadów (1), red. M. Abramowicz, J. Bartmiński, i I. Bielińska-Gardziel. Lublin: Wydawnictwo UMCS, 251–260.
- Němec, I. 1994. „Odraz předkřesťanského a křesťanského modelu světa v jazyce”. Slovo a slovesnost 55(4): 263–269.
- Niebrzegowska-Bartmińska, S. 2010. „Konstitutivní hodnoty polského lidového snáře”. Slovo a slovesnost 71(4): 310–316.
- Przęczek-Kisielak, S. 2021. Źródła do badań krakowskiego słownictwa kulinarnego w ujęciu historycznym. W Polskie kulinaria. Aspekty historycznojęzykowe, regionalne i kulturowe, red. R. Przybylska, i D. Och- mann. Kraków: Wydawnictwo LIBRON, 57–102.
- Rodziewicz, B. 2019. „Konceptualizacja pojęć ZDROWIE i ЗДОРОВЬЕ jako wartości w świetle danych empirycznych (ujęcie psycholingwistyczne)”. Roczniki Humanistyczne 67(7): 63–77.
- SJPDor –Doroszewski W., red. 1958–1969. Słownik języka polskiego, t. I-XI. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
- SJPDun – Dunaj, B., red. 1996. Słownik współczesnego języka polskiego. Warszawa: Wilga.
- SPJS – Sieradzka-Baziur, B., red. Słownik pojęciowy języka staropolskiego. Kraków: IJP PAN, https://spjs.ijp.pan.pl/szukaj/index.
- SPXVI – Mayenowa, M.R., F. Pepłowski, K. Mrowcewicz, i P. Potoniec, red. 1956–2012. Słownik polszczyzny XVI wieku, t. 1–36. Wrocław–Warszawa–Toruń: IBL PAN, http://spxvi.edu.pl/.
- SStp – Urbańczyk, S., red. 1953–2002. Słownik staropolski, t. 1–11. Warszawa–Wrocław–Kraków: Zakład im. Ossolińskich, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, Kraków: Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk.
- SW – Karłowicz, J., A. Kryński, i W. Niedźwiedzki, red. 1900–1927. Słownik języka polskiego. Warszawa: nakładem prenumeratorów i Kasy im. Mianowskiego.
- SWil – Zdanowicz A., i in. 1861. Słownik języka polskiego, t. 1–2. Wilno: M. Orgelbrand.
- Syreński S. 1613. Zielnik herbarzem z języka łacińskiego zowią, Kraków: Drukarnia Bazylego Skalskiego. Topolińska, Z. 2010. „DLA - semantyka i składnia”. Lingustica Copernicana 1(3): 153–163.
- Wielądko, W. [1786] 2012. Kucharz doskonały, red. J. Dumanowski, i A. Kleśta-Nawrocka. Warszawa: Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie.
- WSJP – Żmigrodzki, P., red. 2007–. Wielki słownik języka polskiego. Kraków: IJP PAN, http://www.wsjp.pl.
- Zd – Dumanowski, J., i D. Dias-Lewandowska, red. 2016. Staropolskie przepisy kulinarne. Receptury rozproszone z XVI–XVIII wieku. Źródła drukowane. Warszawa: Muzeum Pałacu Króla Jan III w Wilanowie.
- Zr – Dumanowski, J., i D. Dias-Lewandowska, red. 2017. Staropolskie przepisy kulinarne. Receptury rozproszone z XVI–XVIII wieku, Źródła rękopiśmienne. Warszawa: Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie.
- Żarski, W. 2008. Książka kucharska jako tekst. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.
Referencje
Bartmiński, J. 2010. „Jaké hodnoty spoluutvářejí jazykový obraz světa Slovanů”. Slovo a slovesnost 71(4): 329–339.
Cf – Czerniecki, S. [1682] 2010. Compendium ferculorum albo zebranie potraw, red. J. Dumanowski, i M. Spychaj. Warszawa: Muzeum Pałacu Króla Jan III w Wilanowie.
Christou, A., i K. Táborská. 2022. „Koncepty ZDRAVÍ (zdrowie) i NEMOC (choroba) w czeskiej frazeologii”. Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury 34: 303–318.
Domaradzki, J. 2013. „O skrytości zdrowia. O problemach z konceptualizacją pojęcia zdrowie”. Hygeia Public Health 48(4): 408–419.
ESJPBor – Boryś, W. 2010. Słownik etymologiczny języka polskiego. Kraków: Wydawnictwo Literackie.
ESXVII – Gruszczyński, W. red. Elektroniczny słownik języka polskiego XVII i XVIII wieku. Kraków: IJP PAN, sxvii.pl.
Görlach, M. 1992. „Text types and language history”. W History of Englishes, red. M. Rissanen. Berlin: De Gruyter Mouton, 736–761.
ISJP – Bańko M. red. 2000. Inny słownik języka polskiego. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN. Kozhinowa, A. 2022. „Koncept ZDROWIE w języku rosyjskim – na podstawie danych leksykograficznych”. W I Międzynarodowy Kongres Etnolingwistyczny. Nazwy wartości i koncepty kulturowe. Hierarchie i rekonstrukcje. t.4: 283–296. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej.
Kozhinowa, A. „O semantycznych i motywacyjnych powiązaniach niektórych środków wyrażenia pojęcia ZDROWIE w dialektach rosyjskich”. https://journals.umcs.pl/et/article/view/12303 (25 lutego 2023).
Krążyńska, Z. 2015. „Staropolskie konstrukcje z przyimkami. Krótka synteza”. LingVaria 10(2): 193–204. Krążyńska, Z. 2000–2012. Staropolskie konstrukcje z przyimkami, t. 1–5. Poznań: Wydawnictwo WiS.
Ks – Dumanowski, J., i Ł. Truściński red. 2013. Księga szafarska dworu Jan III Sobieskiego 1695–1696.
Warszawa: Muzeum Pałacu Króla Jan III w Wilanowie. Batko-Tokarz, B. 2019. Tematyczny podział słownictwa współczesnego języka polskiego: teoria, praktyka, leksykografia. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
L – Linde, S.B. 1807–1814;1854–1860. Słownik języka polskiego, t. 1–6. Lwów: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
M – Dumanowski, J., i R. Jankowski, red. 2011. Moda bardzo dobra smażenia różnych konfektów... War- szawa: Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie.
Makuch, D. W. 2012. Recepta na receptę. Próba analizy praktyki kulturowej zapośredniczonej przez pismo. https://www.nck.pl/upload/archiwum_kw_files/artykuly/damian_wlodzimierz_makuch_-_recepta_na_recepte._proba_analizy_praktyki_kulturowej_zaposredniczonej_przez_pismo.pdf (9 lutego 2025).
Marczewska, M. 2012. „Zdrowie i choroba – wartość i antywartość w językowym obrazie świata Polaków (na podstawie przysłów)”. W Wartości w językowo-kulturowym obrazie świata Słowian i ich sąsiadów (1), red. M. Abramowicz, J. Bartmiński, i I. Bielińska-Gardziel. Lublin: Wydawnictwo UMCS, 251–260.
Němec, I. 1994. „Odraz předkřesťanského a křesťanského modelu světa v jazyce”. Slovo a slovesnost 55(4): 263–269.
Niebrzegowska-Bartmińska, S. 2010. „Konstitutivní hodnoty polského lidového snáře”. Slovo a slovesnost 71(4): 310–316.
Przęczek-Kisielak, S. 2021. Źródła do badań krakowskiego słownictwa kulinarnego w ujęciu historycznym. W Polskie kulinaria. Aspekty historycznojęzykowe, regionalne i kulturowe, red. R. Przybylska, i D. Och- mann. Kraków: Wydawnictwo LIBRON, 57–102.
Rodziewicz, B. 2019. „Konceptualizacja pojęć ZDROWIE i ЗДОРОВЬЕ jako wartości w świetle danych empirycznych (ujęcie psycholingwistyczne)”. Roczniki Humanistyczne 67(7): 63–77.
SJPDor –Doroszewski W., red. 1958–1969. Słownik języka polskiego, t. I-XI. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
SJPDun – Dunaj, B., red. 1996. Słownik współczesnego języka polskiego. Warszawa: Wilga.
SPJS – Sieradzka-Baziur, B., red. Słownik pojęciowy języka staropolskiego. Kraków: IJP PAN, https://spjs.ijp.pan.pl/szukaj/index.
SPXVI – Mayenowa, M.R., F. Pepłowski, K. Mrowcewicz, i P. Potoniec, red. 1956–2012. Słownik polszczyzny XVI wieku, t. 1–36. Wrocław–Warszawa–Toruń: IBL PAN, http://spxvi.edu.pl/.
SStp – Urbańczyk, S., red. 1953–2002. Słownik staropolski, t. 1–11. Warszawa–Wrocław–Kraków: Zakład im. Ossolińskich, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, Kraków: Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk.
SW – Karłowicz, J., A. Kryński, i W. Niedźwiedzki, red. 1900–1927. Słownik języka polskiego. Warszawa: nakładem prenumeratorów i Kasy im. Mianowskiego.
SWil – Zdanowicz A., i in. 1861. Słownik języka polskiego, t. 1–2. Wilno: M. Orgelbrand.
Syreński S. 1613. Zielnik herbarzem z języka łacińskiego zowią, Kraków: Drukarnia Bazylego Skalskiego. Topolińska, Z. 2010. „DLA - semantyka i składnia”. Lingustica Copernicana 1(3): 153–163.
Wielądko, W. [1786] 2012. Kucharz doskonały, red. J. Dumanowski, i A. Kleśta-Nawrocka. Warszawa: Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie.
WSJP – Żmigrodzki, P., red. 2007–. Wielki słownik języka polskiego. Kraków: IJP PAN, http://www.wsjp.pl.
Zd – Dumanowski, J., i D. Dias-Lewandowska, red. 2016. Staropolskie przepisy kulinarne. Receptury rozproszone z XVI–XVIII wieku. Źródła drukowane. Warszawa: Muzeum Pałacu Króla Jan III w Wilanowie.
Zr – Dumanowski, J., i D. Dias-Lewandowska, red. 2017. Staropolskie przepisy kulinarne. Receptury rozproszone z XVI–XVIII wieku, Źródła rękopiśmienne. Warszawa: Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie.
Żarski, W. 2008. Książka kucharska jako tekst. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.